برای درمان خشکی دهان در خواب در خانه،چه کارهایی می‌توانید انجام دهید

خشکی دهان در خواب می‌تواند دارای علل خاصی باشد و روش‌های خانگی برای درمان آن نیز وجود دارد. در ادامه، علل این مشکل و روش‌های درمان خانگی آن را بررسی خواهیم کرد.

علل خشکی دهان:

درمان‌های دارویی: مصرف برخی داروها قبل از خواب می‌تواند باعث خشکی دهان شود. مثلاً، داروهای ضداضطراب، ضدافسردگی، ضدآلرژی و برخی داروهای قلبی می‌توانند این مشکل را ایجاد کنند.
کاهش ترشح بزاق: برخی عوامل مانند پیری، استفاده از دخانیات، استفاده از الکل، استرس و اضطراب می‌توانند منجر به کاهش ترشح بزاق و خشکی دهان شوند.
بیماری‌ها: برخی بیماری‌ها مانند دیابت، بیماری‌های اتوایمیون، بیماری‌های تیروئیدی، اختلالات سیستم عصبی و عفونت‌ها نیز می‌توانند به خشکی دهان منجر شوند.

روش‌های درمان خانگی خشکی دهان:

نوشیدن آب به میزان کافی: مصرف آب به میزان کافی به منظور حفظ رطوبت دهان بسیار مهم است. در طول روز و قبل از خواب، آب بنوشید.
جویدن آدامس بدون شکر: جویدن آدامس بدون شکر می‌تواند ترشح بزاق را افزایش داده و خشکی دهان را کاهش دهد.
استفاده از روغن‌های طبیعی: قبل از خواب، با استفاده از روغن‌های طبیعی مانند روغن کنجد، روغن زیتون یا روغن کرچک، دهان خود را ماساژ دهید. این کار می‌تواند به ترشح بیشتر بزاق کمک کند.
استفاده از رطوبت‌دهنده‌های دهان: می‌توانید از رطوبت‌دهنده‌های دهانی (مثل اسپری‌ها و ژل‌ها) استفاده کنید تا رطوبت دهان را حفظ کنید.
رعایت بهداشت دهان: مراقبت و بهداشت مناسب دهان با تمیز کردن دندان‌ها و زبان می‌تواند از خشکی دهان جلوگیری کند.

در هر صورت، اگر خشکی دهان در خواب به شدت و به صورت مکرر اتفاق می‌افتد، توصیه می‌شود به یک پدر صورتی که خشکی دهان در خواب به شدت و به صورت مکرر اتفاق می‌افتد، توصیه می‌شود به یک پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند علت دقیق را تشخیص داده و راهنمایی درمانی مناسبی را برای شما ارائه کند.

علت خشک شدن دهان در خواب می‌تواند به دلیل استفاده از برخی داروها باشد. استفاده از داروهایی مانند داروهای فشار خون، داروهای درمان افسردگی، داروهای ضد آلرژی، داروهای مسکن و داروهای شل کننده عضلات می‌تواند ترشح بزاق را کاهش داده و خشکی دهان را در شب تشدید کند. همچنین، استفاده از داروی مت‌آمفتامین (Methamphetamine) نیز منجر به خشک شدن شدید بزاق دهان می‌شود.

بدیهی است، پس از پایان درمان با این داروها و کاهش یا قطع مصرف آنها، خشکی دهان بهبود خواهد یافت و دیگر تجربه خشکی دهان در شب را نخواهید داشت. با این حال، در صورت استفاده مداوم از این داروها و مشکل خشکی دهان برای شما ناگزیر است، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. پزشک می‌تواند داروهای جایگزین را پیشنهاد دهد یا راهکارهای دیگر را برای مدیریت خشکی دهان به شما ارائه کند.

با بالا رفتن سن، خشک شدن دهان در خواب می‌تواند رخ دهد. افراد سالمند دو برابر بیشتر از افراد جوان به این مشکل دچار می‌شوند. همچنین، افراد مسن ممکن است به علت بیماری‌های مزمن و استفاده از داروهای متعدد با خشکی دهان مواجه شوند، که در این مورد پیشگیری قابلیت ندارد.

عوامل دیگری مانند شیمی درمانی و پرتو درمانی نیز می‌توانند به خشک شدن دهان در خواب منجر شوند. شیمی درمانی به عنوان یک روش تهاجمی در درمان سرطان و تومورها استفاده می‌شود و می‌تواند تأثیرات زیادی بر روی بدن بیمار داشته باشد، از جمله کاهش ترشح بزاق و خشکی دهان. با پایان درمان شیمی درمانی، این مشکل تا حد زیادی بهبود خواهد یافت.

پرتو درمانی نیز ممکن است درمانی که برای بیمار انجام می‌شود، به خصوص در صورت درمان سر و گردن، به غدد ترشح کننده بزاق آسیب برساند و خشکی دهان را در خواب تشدید کند. مدت زمانی که برای بهبود این مشکل نیاز است وابسته به میزان پرتو دهی و آسیب غدد است و در برخی موارد ممکن است این مشکل تا زمانی که بیمار به طور دائمی تحت درمان است، باقی بماند.

همچنین، خروپف کردن و خوابیدن با دهان نیمه باز نیز می‌تواند باعث کاهش ترشح بزاق و خشک شدن دهان در خواب شود.

رفتار های خوابیدن نادرست
تعدادی رفتار خوابیدن نادرست می‌توانند باعث خشکی دهان در خواب شوند. مثلاً خروپف کردن و خوابیدن با دهان نیمه باز می‌تواند ترشح بزاق را کاهش دهد و منجر به خشکی دهان در خواب شود. برعکس، خوابیدن با دهان بسته و تنفس از طریق بینی، ترشح بزاق را افزایش می‌دهد و می‌تواند از خشکی دهان در خواب جلوگیری کند.

تأثیر داروها
مصرف برخی داروها نیز ممکن است خشکی دهان را در خواب تشدید کند. برخی از داروها، مانند ضدافسردگی‌ها، ضدانکساری‌ها، داروهای ضدآلزایمر، ضدحساسیت‌ها، ضدارتجاع و ضدپارکینسونی‌ها می‌توانند این تأثیر را داشته باشند. اگر شما دارویی مصرف می‌کنید که می‌تواند به خشکی دهان در خواب منجر شود، بهتر است با پزشک خود در مورد این مشکل صحبت کنید و اگر امکان دارد، الگوی مصرف دارو را تغییر دهید.

تنش و استرس
تنش و استرس نیز می‌توانند خشکی دهان را در خواب تشدید کنند. در شرایط استرس زیاد، سیستم عصبی متقارن فعال می‌شود که باعث کاهش تولید بزاق و خشک شدن دهان می‌شود. در نتیجه، تمرین روش‌های مدیریت استرس مانند تمرینات آرامش، ماساژ و تمرینات تنفس عمیق می‌تواند در کاهش خشکی دهان مؤثر باشد.

استفاده از بخاری و تهویه نامناسب
استفاده از بخاری و تهویه نامناسب در اتاق خواب می‌تواند باعث خشکی دهان در خواب شود. بخاری‌ها ممکن است هوای اتاق را خشک کنند و ترشح بزاق را کاهش دهند. همچنین، تهویه نامناسب می‌تواند باعث جریان هوای نامناسب در اتاق شود که ممکن است خشکی دهان را تشدید کند. در این صورت، تنظیم درست بخاری و اطمینان از تهویه مناسب در اتاق می‌تواند به کاهش خشکی دهان کمک کند.

اگر با خشکی دهان مداوم در خواب مواجه هستید و این مشکل برای شما مزاحمتی ایجاد می‌کند، بهتر است با پزاگر با خشکی دهان در خواب مواجه هستید و این مشکل برای شما مزاحمتی ایجاد می‌کند، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. پزشک می‌تواند علت خشکی دهان را بررسی کند و راه‌های درمانی و پیشگیری را برای شما توصیه کند. همچنین، مراقبت مناسب از دهان و اطراف آن، شرب آب کافی و استفاده از آب مرطوب‌کننده دهان می‌تواند به کاهش خشکی دهان کمک کند.

در ادامه می‌توانید راهکارهای دیگر برای درمان خشکی دهان را بخوانید:
مراقبت دهنده از بهداشت دهان: رعایت بهداشت دهان و دندان، شامل مسواک زدن حداقل دو بار در روز، استفاده از خیط دندان و آب‌کشی منظم دهان، می‌تواند به حفظ رطوبت دهان کمک کند.
مصرف آب مناسب: مطمئن شوید که در طول روز به اندازه کافی آب می‌نوشید. آب کمک می‌کند تا بدن هیدراته شده و ترشح بزاق افزایش یابد. بنابراین، مصرف روزانه ۵ تا ۸ لیوان آب را توصیه می‌کنیم.
استفاده از آب‌مرطوب‌کننده دهان: می‌توانید از محصولاتی مانند آب‌مرطوب‌کننده‌های دهان استفاده کنید. این محصولات معمولاً در داروخانه‌ها و فروشگاه‌های عمومی در دسترس هستند و می‌توانند به مرطوب نگه داشتن دهان در طول شب کمک کنند.
جلوگیری از تنفس از طریق دهان: تنفس از طریق دهان می‌تواند خشکی دهان را تشدید کند. تلاش کنید تا تنفس خود را از طریق بینی انجام دهید. اگر مشکل تنفس از طریق بینی دارید، بهتر است با پزشک خود در مورد راهکارهای درمانی صحبت کنید.
اجتناب از محصولات تحریک‌کننده: مصرف محصولاتی مانند الکل، تنباکو و نیکوتین می‌تواند خشکی دهان را افزایش دهد. از این محصولات اجتناب کنید و در صورت نیاز به کمک برای ترک آنها، به پزشک یا متخصص مراجعه کنید.
مراجعه به پزشک: اگر خشکی دهان شما مزمن و مشکلاتی ایجاد می‌کند، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. پزشک می‌تواند علت خشکی دهان را تشخیص دهد و در صورت لزوم، درمان‌های متناسب را تجویز کند.

توجه داشته باشید که این پیشنهادات عمومی هستند و در صورت بروز خشکی دهان مداوم و مزمن، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا علت دقیق را تشخیص دهد و درمان مناسب را تعیین کند.

تاکید بر مهمترین نکات برای افزایش بزاق و درمان خشکی دهان:
مصرف آدامس بدون قند: آدامس های بدون قند بهترین گزینه برای کاهش خشکی دهان و افزایش تولید بزاق هستند.
اجتناب از مصرف برخی ادویه‌ها: ادویه‌ها نقش اصلی در عطر و طعم دادن به غذاها دارند، اما در صورت عدم استفاده از آنها، غذاها بی‌مزه نخواهند شد.
اجتناب از غذاهای شور و تند: مصرف غذاهای شور و تند برای افرادی که مشکل خشکی دهان دارند، ممنوع است. بهتر است از مصرف این نوع غذاها خودداری کنید یا مصرف آنها را به حداقل بسنده کنید.
ترکیب‌های مفید برای درمان: برخی ترکیب‌های خاص می‌توانند در درمان خشکی دهان و افزایش بزاق مؤثر باشند.
چای زنجبیل: مصرف روزانه یک فنجان چای زنجبیل می‌تواند به شما در درمان خشکی دهان کمک کند.
ترکیب‌های لیمو: نوشیدن آب لیمو، شکر و آب در ترکیبی می‌تواند در بهبود خشکی دهان مؤثر باشد.
لیمو و عسل و آب: ترکیبی از لیمو، عسل و آب نیز می‌تواند در درمان خشکی دهان مفید باشد. روزانه یک بار از این ترکیب استفاده کنید.
آب نمک: استفاده از آب نمک برای قرقره کردن دهان می‌تواند در درمان خشکی دهان مؤثر باشد. بهتر است این کار را ناشتا انجام داده و در صورت تمایل می‌توانید قبل از خواب نیز از آن استفاده کنید.
ترکیب آلوئه ورا، عسل و آب: این ترکیب می‌تواند برای درمان خشکی دهان در خواب مفید باشد. قبل از غذا خوردن از این ترکیب استفاده کنید و در شب‌های دیگر هم مصرف کنید تا از مشکل خشکی دهان جلوگیری شود.

توصیه می‌شود همچنین با متخصص پزشک خود مشورت کنید تا بهترین راهکارهای درمانی برای شرایط خاص خود را دریافت کنید.