بیماری پاژه و آشنایی با آنچه باید بدانید

بیماری پاژه و آشنایی با آنچه باید بدانید:

بیماری پاژه، یکی از انواع سرطان سینه است که معمولاً نوک پستان یا پستان تحتانی را درگیر می‌کند. این بیماری ممکن است با علائمی ناشی از تغییرات در پوست و بافت پستان شناخته شود. در ادامه، اطلاعاتی درباره بیماری پاژه و نکاتی که برای تشخیص و درمان آن باید در نظر گرفت، آمده است:

نشانه‌ها و علائم:
– زخم یا انفجار پوست در ناحیه نوک پستان یا پستان تحتانی
– ترشحات غیرطبیعی از نوک پستان که ممکن است شامل خون یا مایعات دیگر باشد
– تغییر در رنگ و شکل پوست در نواحی اطراف نوک پستان

عوامل خطر:
– سابقه خانوادگی از سرطان سینه یا بیماری‌های مشابه
– سن بالای ۵۰ سال
– مصرف داروهای هورمونی
– تاریخچه تشخیص سابق سرطان سینه

تشخیص:
برای تشخیص بیماری پاژه، پزشک ممکن است از روش‌های مختلف تصویربرداری مانند ماموگرافی، سونوگرافی، و ممکن است به نمونه‌برداری از بافت نوک پستان (بیوپسی) نیز نیاز داشته باشد.

درمان:
– درمان بیماری پاژه از طریق ترکیبی از روش‌های جراحی، شیمی درمانی، تراکم درمانی، و تراکم دارویی انجام می‌شود.
– جراحی ممکن است شامل استخراج زخم و بافت‌های آسیب‌دیده باشد.
– شیمی درمانی با استفاده از داروها به منظور کاهش و کنترل تومور انجام می‌شود.
– تراکم درمانی و تراکم دارویی با هدف کاهش خطر بازگشت بیماری است.

توصیه‌ها:
– برای تشخیص زودهنگام و درمان به موقع، باید به برنامه‌های پیشگیری و آزمایش‌های تجویز شده توسط پزشک پایبندی کرد.
– برای کسانی که در خانواده سابقه سرطان سینه وجود دارد، مشاوره ژنتیکی نیز توصیه می‌شود.

تشخیص و درمان بیماری پاژه نیازمند همکاری با پزشک تخصصی و معتبر می‌باشد. همچنین، اطلاعات به‌روز و مشاوره پزشکی می‌تواند در تش

علل، علائم و درمان بیماری پاژه (Paget) سرطان سینه:

علل:
– بیماری پاژه اغلب به دلیل تغییرات در سلول‌های پوستی نوک سینه ایجاد می‌شود که ممکن است به داخل دستگاه لوله‌های شیردهی تجمع یابند.
– بیشتر موارد این بیماری به سرطان داخلی سینه مرتبط هستند.

علائم:
– زخم و قرمزی در نوک یا پوست اطراف نوک سینه
– خارش، سوزش یا درد در ناحیه نوک سینه
– ترشحات غیرمعمول از نوک سینه که ممکن است شامل خون یا مایعات دیگر باشد

تشخیص:
– برای تشخیص بیماری پاژه، ابتدا با معاینه فیزیکی و جمع‌آوری سوابق پزشکی و خانوادگی آغاز می‌شود.
– انجام تصویربرداری مانند ماموگرافی و سونوگرافی سینه جهت تشخیص تغییرات در بافت سینه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
– نمونه‌برداری از بافت نوک سینه (بیوپسی) به منظور تشخیص و ارزیابی سلول‌ها و بافت‌های آسیب دیده ممکن است انجام شود.

درمان:
– درمان بیماری پاژه بستگی به مرحله بالینی بیماری، اندازه تومور و ویژگی‌های فردی دارد.
– در صورت که تنها پوست درگیر شده باشد و سایر بخش‌های سینه سالم باشند، جراحی برای از بین بردن زخم و بافت‌های آسیب دیده معمولاً کافی است.
– در مواردی که سرطان به بافت‌های عمیق‌تر سینه گسترش یافته باشد، عمل جراحی برای استئوکوپاتی (برداشتن قسمت‌های مختلف سینه) یا مستقیماً برداشتن سینه ممکن است لازم شود.
– ترکیبی از روش‌های شیمی درمانی، تراکم درمانی و تراکم دارویی نیز جهت کنترل و کاهش تومور و جلوگیری از بازگشت بیماری اجرا می‌شود.

اهمیت تشخیص و درمان زودهنگام:
– تشخیص زودهنگام و درمان مناسب برای بیماری پاژه می‌تواند تأثیر بزرگی در نتیجه درمان داشته باشد.
– مشاوره با پزشک تخصصی سرطان سینه و تعیین نوع مناسب درمان برای هر فرد ضروری است.
– در مواردی که در خانواده سابقه سرطان سینه وجود دارد، باید مراقبت‌ها و آزمایش‌های پیشگیری را دقیقاً انجام داد.

تشخیص و درمان بیماری پاژه نیازمند مشورت و همکاری با پزشک تخصصی سرطان سینه می‌باشد.

نشانه‌های خاص بیماری سرطان پاژه سینه:

۱. زخم‌های شدید: زخم‌ها و زخم‌های با بافت‌های غیرمعمول در نوک پستان یا ناحیه اطراف نوک پستان.

۲. خارش‌های پوستی در سینه: خارش و تحریک پوست در نوک سینه یا مناطق نزدیک آن.

۳. درد: درد متفاوتی که در نوک سینه یا مناطق اطراف آن احساس می‌شود.

۴. سوزش: احساس سوزش یا تحریک در نوک سینه.

۵. پوسته‌پوسته شدن نوک پستان: پوست نوک سینه که به شکل پوسته‌پوسته جدا می‌شود یا تغییر می‌کند.

۶. مسطح شدن نیپل: نیپل که مسطح‌تر و کوچک‌تر از حالت طبیعی می‌شود.

۷. قرمز شدن پوست: تغییر رنگ پوست نوک سینه به قرمز یا ارجوانی.

۸. ترشحات زرد رنگ: ترشحات غیرمعمول از نوک سینه، مانند مایعات زرد رنگ یا بافت‌های پودری.

۹. ضخیم‌تر شدن پوست در ناحیه پستان: پوست منطقه سینه که ضخیم‌تر و جمع‌شده به نظر می‌رسد.

۱۰. احساس وجود توده در سینه: احساس تغییراتی در بافت سینه که می‌تواند به وجود توده یا اندام غیرمعمولی اشاره کند.

با توجه به نشانه‌های فوق، اگر تغییرات غیرمعمولی در سینه خود مشاهده کنید، مراجعه به پزشک تخصصی سرطان سینه بسیار اهمیت دارد. تشخیص و درمان زودهنگام می‌تواند بهبود شانس‌های درمان و بهبودی را افزایش دهد.

شیوع بیماری:

بیماری پاژه سرطان سینه به‌طور واضح و کامل در همه افراد رخ نمی‌دهد، و تعداد اندکی از افراد که سرطان سینه تشخیص داده می‌شوند، به این نوع سرطان مبتلا می‌شوند. تخمین زده می‌شود که تقریباً بین یک تا چهار درصد از کل موارد سرطان سینه از نوع پاژه باشند.

علت ایجاد بیماری:

علت دقیق ایجاد بیماری پاژه سرطان سینه هنوز به طور کامل شناخته‌شده نیست، اما برخی عوامل ممکن که در توسعه این بیماری نقش دارند، مورد بررسی قرار گرفته‌اند. برخی محققان باور دارند که ترکیبی از عوامل ژنتیک و محیطی می‌تواند باعث ایجاد این بیماری شود. این تئوری مشتمل بر ترکیب ژن‌ها و تأثیرات محیطی است که به طور ترکیبی می‌توانند به ایجاد این نوع سرطان منجر شوند.

بعضی محققان نیز به فرضیه اشاره می‌کنند که یک نوع عفونت سلولی می‌تواند با ایجاد تغییرات در سلول‌های سینه، این بیماری را رقم زده و به تشکیل سرطان پاژه منجر شود. اما هنوز تحقیقات بیشتری برای اثبات یا رد این فرضیه ضروری است و علت دقیق این بیماری همچنان در حال بررسی می‌باشد.

پاژه ولوو:

پاژه ولوو یک نوع نادر از سرطان سینه است که از سلول‌های غدد سینه نشأت می‌گیرد. این نوع سرطان باعث ایجاد زخم‌هایی می‌شود که به ظاهر مانند یک ناحیه قرمز و مخملی به نظر می‌رسند و روی بافت سینه ظاهر می‌شوند. این زخم‌ها گاهاً دارای رنگ‌های صورتی نیز می‌باشند و ممکن است ترشحات مایع از آن‌ها خارج شود. افرادی که در مراحل پیشرفته این بیماری قرار دارند، ممکن است درد و خارش شدیدی را در ناحیه آلوده تجربه کنند.

بر اساس نتایج تحقیقات، این بیماری به‌طور خاص در برخی از خانم‌های یائسه و افرادی که پوست آنها سفیدتر است، دیده می‌شود. این نوع سرطان، اگرچه نادرتر از دیگر انواع سرطان‌های سینه است، اما اطلاعات کامل‌تر درباره آن و اصول تشخیص و درمان اهمیت دارد. بهتر است در صورت مشاهده هرگونه تغییر در بافت سینه و ناحیه پوستی آن، به متخصص پزشک مراجعه کنید تا بتوانید به زودی تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.

روش‌های تشخیصی:

برای تشخیص دقیق و به موقع بیماری پاژه ولوو، روش‌های تشخیصی مختلفی وجود دارند که می‌توانید از آنها استفاده کنید. تشخیص زودهنگام این بیماری می‌تواند در اثر انجام این روش‌ها بهبود درمان و پیش‌بینی نتایج بهتر را به دنبال داشته باشد. در ادامه، به برخی از مهم‌ترین روش‌های تشخیصی برای شناسایی بیماری پاژه ولوو اشاره می‌کنیم:

۱. **معاینه فیزیکی و لمسی:** این روش به‌طور ساده‌ترین شکل تشخیصی می‌باشد. پزشک شما با معاینه و لمس سینه‌ها، تغییراتی نظیر زخم‌ها، اندازه‌گیری‌های غیرطبیعی، تورم یا تغییر در رنگ پوست و دیگر نشانه‌های مرتبط با بیماری را ارزیابی می‌کند.

۲. **ماموگرافی:** ماموگرافی یک فرآیند تصویربرداری با استفاده از اشعه‌های X می‌باشد که به منظور تشخیص زودهنگام بیماری‌های سینه، از جمله بیماری پاژه ولوو، استفاده می‌شود. این روش قادر به تشخیص تغییرات جزئی در بافت سینه است.

۳. **تصویربرداری از جذب نیزه (MRI):** این روش با استفاده از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی تصاویر دقیقی از بافت‌های داخلی سینه تولید می‌کند.

۴. **سونوگرافی:** این روش نیز با استفاده از امواج صوتی، تصاویر توده‌ها و تغییرات سینه را نمایش می‌دهد.

۵. **نمونه‌برداری با سوزن:** اگر تغییرات مشکوکی در سینه شناسایی شود، نمونه‌برداری با سوزن به کمک ماموگرافی یا سونوگرافی انجام می‌شود. این نمونه‌ها سپس به آزمایشگاه ارسال می‌شوند تا بافت آنالیز شود.

۶. **بیوپسی باز یا بسته:** در این روش، نمونه‌ای از بافت آلوده یا مشکوک به سرطان از سینه جدا می‌شود و به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا تشخیص نهایی تعیین گردد.

۷. **آزمایش هرمونال:** برخی از بیماری‌های سرطانی سینه به تحریک هورمون‌های استروژن و پروژسترون واکنش نشان می‌دهند. آزمایش‌های هورمونال می‌توانند به تشخیص دقیق‌تر و برنامه‌ریزی درمان کمک کنند.

در نهایت، انتخاب روش‌های تشخیصی مناسب به عهده پزشک شما خواهد بود و به توجه به شرایط شما، تاریخچه پزشکی، علائم و نشانه‌ها، تصمیم‌گیری خواهد شد.

ماموگرافی و سونوگرافی:

دو روش ابتدایی و کلیدی در تشخیص بیماری‌های سینه، ماموگرافی و سونوگرافی هستند. این دو روش با تصویربرداری از بافت‌های سینه به پزشکان کمک می‌کنند تا تغییرات غیرطبیعی را تشخیص داده و مشکلات را به موقع تشخیص دهند. در ادامه به توضیحات بیشتری درباره این دو روش اشاره خواهیم کرد:

۱. **ماموگرافی:**
ماموگرافی یک نوع تصویربرداری با استفاده از اشعه X است که به طور خاص برای تصویربرداری از بافت‌های سینه به کار می‌رود. این روش به پزشکان اجازه می‌دهد تا توده‌های مختلف و تغییرات غیرطبیعی در بافت‌های سینه را تشخیص دهند. در ماموگرافی، پستان‌ها به صورت فشرده‌شده تصویربرداری می‌شوند تا تصاویر دقیق‌تر و روشن‌تری ایجاد شود. این تصاویر می‌توانند نشان دهنده توده‌ها، تغییرات در ساختار بافت‌ها و دیگر ناهنجاری‌ها باشند. ماموگرافی معمولاً برای زنان بالای ۴۰ سال به عنوان جزء برنامه صفحه‌نمایی (سکرینینگ) سرطان سینه توصیه می‌شود.

۲. **سونوگرافی:**
سونوگرافی یک روش تصویربرداری است که از امواج فراصوتی (اولتراسوند) استفاده می‌کند تا تصاویری از بافت‌ها و اعضای داخلی بدن ایجاد کند. این روش برای تشخیص ناهنجاری‌ها در سینه و بررسی توده‌ها، سیستم لنفاوی و سایر تغییرات مفید است. یک پروب ویژه از روی سینه استفاده می‌شود و تصاویر بر روی مانیتور نمایش داده می‌شوند. سونوگرافی، به ویژه برای مواردی که در ماموگرافی ناواضح بوده یا نیاز به بررسی دقیق‌تر دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش به دلیل استفاده از امواج فراصوتی، بدون تابش ایکس، ایمن‌تر است.

استفاده از ماموگرافی و سونوگرافی به عنوان روش‌های تصویربرداری در تشخیص سرطان سینه و تغییرات دیگر در این منطقه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این روش‌ها به پزشکان کمک می‌کنند تا به موقع تغییرات ناهنجار را تشخیص داده و درمان مناسب را تعیین کن

استفاده از ام آر آی:

در صورتی که پزشک متخصص تشخیص دهد که ممکن است به بیماری پاژه مبتلا باشید، از تکنیک تصویربرداری ام آر آی (MRI) نیز استفاده می‌شود تا اطلاعات دقیق‌تری درباره وضعیت بافت‌ها و توده‌ها در سینه‌های شما به دست آید. این روش با استفاده از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی انجام می‌شود و قادر است تا به تصاویر دقیق‌تر و سه‌بعدی‌تری از بافت‌ها و اعضای درونی بدن دست پیدا کند. استفاده از ام آر آی به پزشکان کمک می‌کند تا توده‌ها و ناهنجاری‌های سینه را به دقت تشخیص داده و تصاویر دقیقی از محل تغییرات ایجاد کنند. ام آر آی به‌طور معمول به عنوان یک روش تکمیلی در تشخیص و مانیتورینگ بیماری‌های سرطانی، به ویژه در مواردی که تصاویر ماموگرافی و سونوگرافی ناکافی یا نامشخص هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

روش‌های درمانی:

سرطان پاژه در خانم‌ها:

روش‌های مختلف درمانی برای بیماری پاژه موجود است و انتخاب مناسب‌ترین روش بستگی به مرحله بیماری، اندازه توده، وضعیت عمومی بیمار و توصیه‌های پزشک دارد.

مهم‌ترین روش‌های درمانی شامل موارد زیر می‌شود:

۱. **جراحی:** اگر توده در مرحله ابتدایی و کم‌تهاجم باشد، جراحی برای برداشتن توده و حتی بخشی از بافت‌های سینه ممکن است. این روش معمولاً با جراحی حفظ سینه (لومپکتومی) یا جراحی برداشت تمام سینه (ماستکتومی) انجام می‌شود.

۲. **پرتودرمانی:** پرتودرمانی با استفاده از اشعه X و یا گاما برای تخریب سلول‌های سرطانی و کاهش اندازه توده به کار می‌رود. این روش به عنوان درمان قبل یا بعد از جراحی و یا به تنهایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

۳. **درمان هورمونی:** برخی از انواع سرطان پاژه به هورمون استروژن و پروژسترون وابسته‌اند. درمان‌های هورمونی مانند درمان با ترکیبات ضد هورمونی (هورمون‌های مانند تاموکسیفن یا لتروزول) می‌توانند برای کنترل و درمان این نوع سرطان مورد استفاده قرار گیرند.

۴. **درمان آنتی‌بادی‌ها:** در برخی موارد، درمان با آنتی‌بادی‌ها مانند تراستوزوماب می‌تواند برای تقویت سیستم ایمنی بدن و مهار رشد سلول‌های سرطانی مورد استفاده قرار گیرد.

تشخیص و درمان سرطان پاژه در خانم‌ها در دست متخصصان پزشکی قرار دارد .

کوادرانتکتومی مرکزی یا Central Quadrantectomy:

یکی از روش‌های کم‌تهاجم و مؤثر در درمان بیماری‌های سرطانی، کوادرانتکتومی مرکزی یا همان Central Quadrantectomy است. این روش جراحی ساده‌ای است که برای درمان سرطان پستان با استفاده از حذف نوک پستان و منطقه اطراف آن انجام می‌شود. در برخی موارد، تا حدی از بافت‌های سالم نیز حذف می‌شوند تا تضمین شود که سلول‌های سرطانی بیشتر در بدن باقی نمانند.

مزایای این روش جراحی عبارتند از:

– حفظ بخشی از پستان: در مقایسه با جراحی‌های بزرگتر، این روش به شما امکان می‌دهد تا بخشی از پستان خود را حفظ کنید. این موضوع می‌تواند اعتماد به نفس شما را پس از بیماری حفظ کرده و از بروز مشکلات روانی جلوگیری کند.

– انجام ترمیم ظاهری: با حفظ بخشی از پستان، امکان پرداختن به ترمیم ظاهری و جلوگیری از تغییرات ظاهری ناخواسته وجود دارد. شما می‌توانید انتخاب لباس‌هایی که دوست دارید را بدون نگرانی از دست دادن ظاهری انجام دهید.

برای جلوگیری از بازگشت بیماری، ممکن است پس از کوادرانتکتومی مرکزی از درمان‌های تکمیلی دیگری نیز استفاده شود. این درمان‌ها شامل پرتودرمانی، درمان هورمونی، و بیوپسی غدد لنفاوی سنتینل می‌شوند. درمان با پرتودرمانی از اشعه‌ها بهره می‌برد تا سلول‌های سرطانی را تخریب کند و با کاهش احتمال بازگشت بیماری کمک می‌کند. همچنین، بیوپسی غدد لنفاوی سنتینل که گروهی از غدد لنفاوی اولیه زیر بغل هستند، بررسی می‌شوند و اگر این غدد سالم باشند، احتمالاً سایر غدد لنفاوی زیر بغل نیز در خواب راحتی خواهند بود.

نکته‌ای که در این روند مهم است، مراقبت‌های بعد از جراحی هستند. این مراقبت‌ها به شما کمک می‌کنند تا بهبودی و بهسازی سریع‌تری داشته باشید و سلامتی خود را تضمین کنید. در طول زندگی، رعایت سبک زندگی سالم و مصرف داروهای تجویزی نیز می‌تواند به حفظ سلامتی و پیشگیری از بازگشت بیماری کمک کند.

ماستکتومی تمام سینه:

ماستکتومی تمام سینه به معنای حذف کل سینه می‌باشد و زمانی که تمام پستان درگیر سرطان شده باشد، این روش درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش جراحی، تمام بافت سینه به همراه بافت‌های غدد لنفاوی اطراف حذف می‌شوند. اگرچه در این جراحی کل پستان حذف می‌شود، اما عضله پستان تغییری نخواهد کرد و در برخی موارد به این نوع ماستکتومی به عنوان “ماستکتومی ساده” اشاره می‌شود. جهت کاهش احتمال بازگشت بیماری، معمولاً از روش بافت‌برداری از غدد لنفاوی سنتینل نیز استفاده می‌شود.

پس از جراحی، معمولاً درمان‌های تکمیلی اعمال می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که سلول‌های باقی‌مانده به طور کامل تخریب شده‌اند. این درمان‌ها شامل شیمی درمانی و پرتودرمانی می‌باشند. به این ترتیب، بعد از جراحی با استفاده از این درمان‌ها، احتمال بازگشت بیماری به حداقل می‌رسد. نوع درمان‌هایی که برایتان تعیین می‌شوند، وابسته به نوع سرطان، مراحل پیشرفت آن و وجود یا عدم وجود گیرنده‌های استروژن و پروژسترون در سلول‌های سرطانی می‌باشد.

بافت‌برداری از غدد لنفاوی سنتینل:

یکی از روش‌های معمول برای ارزیابی انتشار سرطان به غدد لنفاوی، بافت‌برداری از غدد لنفاوی سنتینل یا به اختصار SLNB می‌باشد. این روش جراحی مناسبی برای افرادی است که بیماری در غدد لنفاوی سنتینل تأیید شده و سرطان از نوع تهاجمی می‌باشد. غدد لنفاوی سنتینل، اولین غده‌هایی هستند که احتمالی برای انتشار سرطان وجود دارند. در این روش، تعدادی از غدد لنفاوی اطراف سینه برداشته می‌شوند تا اندازه انتشار سرطان بررسی گردد. این روش به کاهش پیشرفت بیماری کمک کرده و به جلوگیری از انتشار سرطان به غدده لنفاوی کمک می‌کند.