تربیت فرزندان شاد و موفق: راهکارهای کنترل رفتار در کودکان

تاثیر خانواده و محیط بر رفتار کودکان و روش‌های کنترل آن

مقدمه

همه ما می‌دانیم که هر فردی تحت تاثیر گذشته خود است و خانواده و محیط زندگی نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت او دارند. این موضوع در مورد کودکان نیز صدق می‌کند. رفتار، اعتماد به نفس، پرخاشگری و یا انزوا در کودکان تا حد زیادی ریشه در تجربیات، خاطرات و شرایط زندگی آنها در دوران کودکی دارد.

نقش والدین در تربیت و کنترل رفتار کودکان

با توجه به این موضوع، والدین وظیفه‌ای مهم در تربیت صحیح و کنترل رفتار کودکان خود دارند. آنها باید از روش‌های تربیتی مناسب و تکنیک‌های کنترل رفتار آگاهی داشته باشند تا بتوانند به فرزندان خود در رشد و تکامل سالم کمک کنند.

نظریه‌های مختلف در مورد علل رفتار کودکان

در مورد علل رفتار کودکان نظرات مختلفی وجود دارد. برخی معتقدند که وراثت نقش اساسی در شکل‌گیری رفتار کودکان دارد و آنها این رفتارها را از والدین خود به ارث می‌برند. گروهی دیگر معتقدند که محیط زندگی، شامل خانواده، دوستان، مدرسه و جامعه، تاثیر بیشتری بر رفتار و خلق و خوی کودکان دارد.

رشد و تحول در دوران کودکی

کودکان در دوران کودکی مراحل رشدی مختلفی را طی می‌کنند و در هر مرحله از این مراحل، مشخصات رفتاری متفاوتی را از خود بروز می‌دهند. به همین دلیل، رفتارهای مختلفی در کودکان با توجه به سن آنها قابل پیش‌بینی است.

نقش والدین در شکل‌گیری رفتار کودکان

والدین با رفتار و نگرش خود می‌توانند در شکل‌گیری رفتار کودکان نقش داشته باشند. تکرار جملات کلیشه‌ای مانند اینکه “این دوران می‌گذرد” یا “همه بچه‌ها اینطور هستند” ممکن است باعث شود که کودکان این رفتارها را طبیعی تلقی کنند و به دنبال اصلاح آنها نباشند.

همچنین، رفتارهای تبعیض‌آمیز والدین مانند انتظار رفتارهای خاصی از دختران و پسران، می‌تواند در شکل‌گیری این رفتارها در کودکان نقش داشته باشد.

کنترل رفتار نامناسب در کودکان

به هر دلیلی که باشد، رفتارهای نامناسب در کودکان قابل چشم‌پوشی نیستند و باید برای کنترل آنها اقدام کرد. بهترین زمان برای اصلاح رفتار کودکان در دوران کودکی است، زیرا در این سنین، اصلاح رفتار آسان‌تر و موثرتر است.

مشکلات رایج در تربیت کودکان

یکی از مشکلات رایج در تربیت کودکان، عدم درک و شناخت کافی والدین از رفتار آنها است. والدین نباید رفتارهای بد کودکان را به بهانه‌هایی مانند سن کم یا وراثت توجیه کنند و از کنار آنها به سادگی بگذرند.

هدف از رفتارهای کودکان

هر یک از رفتارهای کودکان، چه خوب و چه بد، با هدف مشخصی انجام می‌شود. این اهداف می‌توانند شامل جلب توجه، اقتدارطلبی، گرفتن انتقام، نشان دادن بی‌کفایتی، احترام دوطرفه، دلگرمی، وقت گذراندن با هم و ابراز علاقه باشند.

اهمیت واکنش والدین در مقابل رفتار کودکان

والدین باید به واکنش‌های خود در مقابل رفتارهای کودکان، چه خوب و چه بد، توجه داشته باشند. آنها باید در مقابل رفتارهای خوب کودکان واکنش مثبت نشان داده و آنها را تشویق کنند.

روش‌های صحیح کنترل رفتار کودکان

کنترل رفتار کودکان باید با استفاده از روش‌های صحیح و مطلوب صورت بگیرد. والدین باید به جای سرزنش و توبیخ دائمی کودکان، به دنبال راه‌هایی برای تشویق رفتارهای خوب آنها باشند.

خطاهای رایج در تربیت کودکان

برخی از خطاهای رایج در تربیت کودکان شامل:

ساده‌انگاری و نادیده گرفتن رفتارهای بد
بحث‌های طولانی و بی‌مورد
زیاده‌روی در توبیخ و تنبیه

این خطاها می‌توانند اثرات منفی بر رفتار و شخصیت کودکان داشته باشند.

نکات مهم در مورد تربیت و کنترل رفتار کودکان

والدین باید از روش‌های تربیتی مناسب و تکنیک‌های کنترل رفتار آگاهی داشته باشند.
آنها باید به رفتارهای خوب کودکان واکنش مثبت نشان داده و آنها را تشویق کنند.
از سرزنش و توبیخ دائمی کودکان باید پرهیز کرد

محبت و سخت‌گیری: دو بال تربیت

درست است که محبت و سخت‌گیری دو اصل به نظر متضاد می‌آیند، اما در تربیت فرزند، هر دو نقشی اساسی دارند.

استفاده از این دو اصل به طور همزمان به این معناست که:

به کودکمان عشق و توجه نشان می‌دهیم و به او می‌فهمانیم که برای ما ارزشمند است.
به او قوانین و انتظاراتمان را آموزش می‌دهیم و به او کمک می‌کنیم تا با دنیای اطرافش سازگار شود.
به او مسئولیت‌پذیری را می‌آموزیم و به او کمک می‌کنیم تا تصمیمات درست را اتخاذ کند.

تحقیقات نشان داده است که دو اصل اساسی در انضباط کودکان عبارتند از:

پاسخگویی: این اصل بر ارتباط و گفتگو با کودک تأکید دارد. با استفاده از این اصل، اعتماد و دلبستگی متقابل بین شما و فرزندتان ایجاد می‌شود.
سخت‌گیری: این اصل به معنای کنترل قاطعانه و نظارت بر رفتار کودک است. البته این سخت‌گیری باید منطقی و همراه با نتایج مثبت و منفی باشد.

مدیریت صحیح رفتار کودک به معنای تعادل بین این دو اصل است.

والدینی که از این دو اصل به طور صحیح استفاده می‌کنند:

ارتباطی مثبت و دوطرفه با فرزندانشان برقرار می‌کنند.
عشق و علاقه را پایه و اساس رابطه خود با فرزندشان قرار می‌دهند.
به فرزندشان کمک می‌کنند تا احساس ارزشمندی و اعتماد به نفس داشته باشد.
به او قواعد و انتظارات را به طور واضح و روشن آموزش می‌دهند.
به او کمک می‌کنند تا مسئولیت اعمال خود را بپذیرد.
رفتارهای خوب او را تشویق می‌کنند و رفتارهای نامناسب او را با قاطعیت و بدون خشونت اصلاح می‌کنند.

در مقابل، والدینی که از روش‌های تربیتی نادرست مانند:

جیغ زدن
غر زدن
تنبیه بدنی
توهین و تهدید
عدم توجه و بی‌توجهی

استفاده می‌کنند، به احتمال زیاد فرزندان پرخاشگر و عصبی خواهند داشت.

به یاد داشته باشید که:

تربیت فرزند صبر و حوصله زیادی نیاز دارد.
هیچ کودکی کامل نیست و همه اشتباه می‌کنند.
مهم این است که از اشتباهات به عنوان فرصتی برای یادگیری استفاده کنید.
با فرزندتان با احترام و محبت رفتار کنید.
به او عشق و توجه کافی بدهید.
به او کمک کنید تا به یک فرد مستقل، مسئولیت‌پذیر و شاد تبدیل شود.

در این مطلب شما را با تکنیک‌های کنترل رفتار در کودکان آشنا کردیم. امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد.