روش‌های سنتی و گیاهی برای درمان خانگی دمل چرکی

آیا تا به حال با دمل چرکی یا آبسه روبرو شدید؟ این بیماری پوستی باعث التهاب فولیکول‌های مو و تأثیراتی بر روی بافت‌های نرم و غده‌های چربی می‌شود، همراه با توده‌های چرک و نکروز. این مشکل نه تنها بی‌ضرر نیست بلکه ممکن است عوارض شدیدی داشته باشد که به زندگی تهدید می‌کند.

برای درمان آبسه یا دمل چرکی، روش‌های خانگی موجودند که می‌توانند به شما کمک کنند. این روش‌ها اقتصادی و بسیار موثر هستند. در ادامه با ۱۰ روش خانگی برای درمان آبسه آشنا خواهید شدید.

۱- افزایش تعریق
وقتی تعریق بیش از حد افزایش پیدا می‌کند، محیطی را برای پاتوژن‌ها فراهم می‌کند. این مواد معدنی باعث نقض خواص محافظتی پوست می‌شوند که به پاتوژن‌ها اجازه ورود به پوست را می‌دهند.

۲- بیماری‌های پوستی
بیماری‌هایی مانند فورونکول که باعث ایجاد ترک یا خراش در پوست می‌شوند، دروازه‌های ورود برای عفونت‌ها هستند. آسیبی که در اثر این ترک‌ها به پوست وارد می‌شود، باعث کاهش محافظتی پوست می‌شود.

۳- تحریک مداوم پوست
تحریک مداوم پوست توسط ترشحات بینی یا گوش، به ویژه در صورت وجود رینیت مزمن یا اوتیت میانی، باعث کاهش محافظتی پوست می‌شود و به پاتوژن‌ها اجازه نفوذ به پوست را می‌دهد.

۴- خراش، ساییدگی و سایش مکرر
خراش و ساییدگی باعث ایجاد شکاف در پوست می‌شوند که امکان نفوذ باکتری‌های بیماری‌زایی را فراهم می‌کند.

۵- نقض قوانین بهداشت فردی
عدم تمیزی پوست می‌تواند در مکان‌هایی با اصطکاک بیشتر، مانند ناحیه یقه، تحریک پوست را افزایش داده و شرایط مناسبی برای ورود باکتری‌ها به پوست فراهم کند.

به طور کلی، درمان آسیب‌های پوستی مهم است و باید فوراً با استفاده از ضدعفونی‌کننده و بانداژ یا گچ چسب، آنها را مراقبت کرد. در صورت بروز آبسه، نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارید.

۱- افزایش تعریق
وقتی تعریق بیش از حد افزایش پیدا می‌کند، می‌تواند نمک‌های موجود در آن باعث نقض خواص محافظتی پوست شود. این امر می‌تواند به پاتوژن‌ها شرایط مطلوبی را برای ورود به بدن فراهم کند.

۲- بیماری‌های پوستی
وجود بیماری‌هایی که ترک یا خراش در پوست ایجاد می‌کنند، دروازه ورودی برای عفونت‌هاست. این آسیب‌ها می‌توانند به پاتوژن‌ها اجازه دهند چندین مکانیسم دفاعی را در بدن همزمان فعال کنند.

۳- تحریک مداوم پوست
تحریک مداوم پوست توسط ترشحات بینی یا گوش، به ویژه در صورت وجود رینیت مزمن یا اوتیت میانی، باعث کاهش محافظتی پوست می‌شود و به پاتوژن‌ها اجازه نفوذ به پوست را می‌دهد.

۴- خراش، ساییدگی و سایش مکرر
خراش و ساییدگی باعث ایجاد شکاف در پوست می‌شوند که می‌تواند به نفوذ باکتری‌های بیماری‌زایی و ایجاد جوش منجر شود.

۵- نقض قوانین بهداشت فردی
عدم تمیزی پوست می‌تواند در مکان‌هایی با اصطکاک بیشتر، مانند ناحیه یقه، شرایط مطلوبی برای ورود باکتری‌ها به پوست فراهم کند.

در کل، مراقبت از پوست در برابر محرک‌ها مهم است، به ویژه در صورت وجود آسیب‌ها و خراش‌ها. اگر آسیب شروع به شکل‌گیری کرده باشد، استفاده از ضدعفونی‌کننده و بانداژ مناسب می‌تواند کمک کند، اما در صورت نیاز به مراقبت‌های پزشکی حتماً به پزشک مراجعه کنید.

دلایل اصلی ظهور جوش‌های چرکی عمدتاً به افت ایمنی و اختلالات هورمونی در بدن برمی‌گردد. بسته به نوع این اختلالات، روش‌های درمانی با یا بدون استفاده از داروهای هورمونی متفاوت است.

به طور معمول، سیستم ایمنی بدن به عنوان یک حائز حیاتی در مقابل عواملی که جوش‌های چرکی ایجاد می‌کنند، عمل می‌کند و می‌تواند در برابر باکتری‌های استافیلوکوک مقاومت نشان دهد و جلوگیری کند که آنها از پوست وارد بافت‌های داخلی، از جمله فولیکول‌های مو، شوند.

هنگامی که سیستم دفاعی بدن ضعیف می‌شود، مقاومت فعال در برابر عوامل بیماری‌زا متوقف می‌شود و گاهی اوقات این عوامل را به سادگی به عنوان یک خطر تلقی نمی‌کنند و تلاشی برای از بین بردن باکتری استافیلوکوک اورئوس انجام نمی‌دهند.

این اتفاق معمولاً زمانی رخ می‌دهد که فرد به تازگی به بیماری ویروسی شدید مبتلا شده باشد که باعث از دست دادن قدرت بدن شده است. همچنین، هیپوترمی شدید موضعی یا عمومی و مصرف طولانی‌مدت داروهای ضد افسردگی نیز می‌توانند باعث ضعف سیستم ایمنی شوند.

عامل هورمونی نیز می‌تواند به وجود جوش‌ها بیانجامد. در این حالت معمولاً جوش‌ها ناشی از عوارض دیابت هستند. به دلیل اختلالات در گردش خون، بافت‌ها از تغذیه کافی محروم می‌شوند و به دلیل گرسنگی آنها، فعالیت دفاع طبیعی پوست کاهش می‌یابد. در نتیجه، عوامل بیماری می‌توانند به راحتی به فولیکول‌های مو نفوذ کرده و التهاب ایجاد کنند.

مراحل شکل گیری دمل چرکی سه مرحله دارد که به ترتیب شامل مرحله نفوذ، مرحله فرآیند چرکی نکروزه و مرحله بهبودی می‌شود. در این فرآیند، ابتدا در مرحله نفوذ، جوش ظاهر می‌شود و سپس در مرحله فرآیند چرکی نکروزه، هسته ای در مرکز جوش ظاهر می‌شود که از سلول‌های مرده و چرک غلیظ تشکیل شده است. در نهایت، در مرحله بهبودی، جوش تخلیه می‌شود و حفره فورونکل پاک می‌شود.

۱- مرحله نفوذ دمل چرکی:
در این مرحله، جوش تازه شروع به رشد کرده است و در اطراف مو ایجاد می‌شود که فولیکول آن تحت تأثیر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس قرار دارد. بافت‌ها تورم و ضخیم می‌شوند و یک ناحیه قرمز به قطر ۱ تا ۳ سانتیمتر ظاهر می‌شود. بیمار ممکن است از درد و سوزش در ناحیه جوش شکایت کند و در زمان لمس جوش، این درد افزایش می‌یابد.

۲- مرحله فرآیند چرکی نکروزه:
در این مرحله، که ۳ تا ۴ روز پس از شروع التهاب ایجاد می‌شود، هسته‌ای در مرکز جوش ظاهر می‌شود که از سلول‌های مرده و چرک غلیظ تشکیل شده است. میله‌ای در بالای پوست قابل مشاهده است و در لحظه‌ای که کشش پوست روی میله بیش از حد قوی می‌شود، یک قطره چرک بیرون می‌آید و توده‌های چرکی-نکروزه تخلیه می‌شوند. در ادامه، حفره فورونکل کاملاً پاک می‌شود.

مرحله بهبودی دمل چرکی که پس از مرحله فرآیند چرکی نکروزه رخ می‌دهد، زمانی است که جوش کوچک است و پس از رشد زیاد آن، هیچ زخمی باقی نمی‌ماند. در صورت وجود یک آبسه بزرگ از زخم، یک اسکار کوچک و یکنواخت می‌توان دید که با گذشت زمان ناپدید می‌شود.

در صورتی که توده‌های چرکی نکروزه به دلایلی نتوانند خارج شوند، اغلب در مرحله دوم آن، عوارض بیماری ایجاد می‌شود. تلاش برای خارج کردن جوش همچنین ممکن است به عواقب خطرناکی منجر شود.

حذف دمل چرکی باید توسط متخصصان با ابزار و دانش لازم انجام شود تا بتوانند بیمار را به طور موثر از بیماری خلاص کنند. در مراکز پزشکی متخصص، این عملیات اغلب انجام می‌شود و نتایج مثبتی دارد. درمان دمل چرکی بستگی به مرحله رشد آن دارد و هیچ‌گاه نباید جوش را فشرده کرد، زیرا این ممکن است به عواقب ناخوشایندی منجر شود.

هسته فورونکل به طور فوری پس از جدا شدن کامل از بافت‌های اطراف آن جدا می‌شود. کارشناسان به یادآوری می‌کنند که باز کردن جوش به یک وظیفه مهم تبدیل می‌شود. این عمل تنها چند ثانیه طول می‌کشد، اما به بیماران کمک می‌کند تا از مشکلات مرتبط با ظاهر شدن کورک جلوگیری کنند.

به عنوان یک روش کمکی برای درمان دمل چرکی، می‌توانید از دستورالعمل‌های عامیانه مختلفی استفاده کنید. اما باید توجه داشته باشید که اگر تغییرات موضعی یا وضعیت عمومی شما بدتر شد، باید بلافاصله به دنبال کمک پزشکی واجد شرایط بگردید.

درمان‌های خانگی محبوب دمل چرکی عبارتند از:

۱. کیک عسلی
2. استفاده از گیاه آلوئه یا کالانکوئه
3. استفاده از سیب زمینی
4. پوشش ناشی از پیاز
5. کیک با آرد گندم سیاه
6. استفاده از پیاز و صابون
7. استفاده از روغن درخت چای
8. استفاده از پودر زردچوبه

این روش‌ها ممکن است بهبودی را تسریع دهند، اما اگر وضعیت شما بدتر شد، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

۱- درمان دمل چرکی با کیک عسلی
برای این درمان، یک قاشق غذاخوری عسل را با مقدار مشابهی آرد گندم مخلوط کنید تا یک خمیر تشکیل شود. سپس این خمیر را روی جوش قرار دهید و منتظر بمانید تا پوسچول آن باز شود. فرض بر این است که این روش به تمرکز چرکی کمک می‌کند تا سریع‌تر و بهتر پاک شود.

۲- درمان دمل با آلوئه یا کالانکوئه
برگ‌های تازه‌ی آلوئه یا کالانکوئه را برش داده و روی پوست نفوذ‌یافته قرار دهید، سپس آن را برای چند ساعت باقی بگذارید. این روش برای مراحل ابتدایی توسعه دمل مناسب است.

۳- درمان دمل با سیب زمینی
سیب زمینی را پوست کنید و شسته و به قطعات کوچک برش دهید، سپس آن را روی جوش قرار دهید. این باندها را به‌صورت روزانه ۳-۴ بار تغییر دهید. در طب سنتی، چندین روش برای درمان جوش پیشنهاد می‌شود.

۴- درمان دمل با کیک خمیر
این روش بیشتر برای از بین بردن جای جوش روی صورت استفاده می‌شود. برای تهیه خمیر، یک زرده‌ی تخم مرغ خام، یک قاشق غذاخوری عسل نازک، یک قاشق غذاخوری کره ذوب شده بدون نمک و البته آرد را مخلوط کنید. همه مواد را با هم ترکیب کرده و کیک را با رول پهن کنید.

سپس خمیر را روی جوش قرار دهید و آن را با باند ثابت کنید. چرک اغلب در شب اول بیرون می‌آید، اما استفاده از قرص‌ها را ادامه دهید و روزانه آنها را تعویض کنید، حداقل تا دو روز دیگر.

۵- درمان دمل با پیاز
برای این درمان، یک پیاز را بردارید و از پوسته تا لایه بالایی پوست بگیرید. سپس باید آن را در فر بپزید تا نرم شود. پس از سرد شدن پیاز، آن را از وسط نصف کرده و روی جوش قرار دهید و با باند روی آن را محکم کنید. دستمال‌ها را هر روز عوض کنید تا زمانی که چرک کاملا تخلیه شود. هنگام تغییر از یک دستمال به دستمال دیگر، زخم را با پراکسید هیدروژن درمان کنید.

۶- درمان دمل با کیک گندم سیاه
با کمک کیک گندم سیاه، گندم سیاه را در ماهیتابه تفت دهید تا قهوه‌ای طلایی شود. پس از آن، آن را خنک کرده و آرد و سرکه را اضافه کرده و خمیر را ورز دهید. خمیر را دو بار در روز عوض کنید.

۷- درمان دمل با پیاز صابون:
برای این درمان، صابون لباسشویی و پیاز پخته را رنده کنید. جرم را روی آبسه بمالید و بعد آن را با یک بانداژ بپوشانید. این روش که بارها آزمایش شده است، احتمالاً برای جلوگیری از جوش موثر است و در مراحل اولیه ظهور آبسه کار می‌کند.

روش دیگری که برای جلوگیری از جوش استفاده می‌شود، در مرحله اولیه شروع جوش است. زمانی که احساس سوزش و نقطه قرمزی را در نقطه‌ای روی پوست احساس می‌کنید، یک تکه پنبه را دور یک کبریت بپیچید و آن را به ید آغشته کنید. سپس آن را روی نقطه قرمز بگذارید و کمی فشار دهید. حداکثر یک دقیقه می‌سوزد، اما این سوزش کوچک است. ید به عمق مورد نیاز نفوذ کرده و باکتری‌های موجب جوش را از بین می‌برد. این روش را می‌توانید در طول روز انجام دهید و اگر در دوره اولیه جوش را از دست دادید، چند روز متوالی ادامه دهید.

درمان دمل با روغن درخت چای:
روغن درخت چای یکی دیگر از روش‌های خانگی معروف برای درمان جوش است. این روغن به عنوان یک ضدعفونی‌کننده برای درمان مشکلات مختلف پوست و عفونت‌ها مفید است. تنها کاری که باید انجام دهید این است که یک قطره از آن را روی ناحیه آسیب دیده از پوست بمالید. خواص ضدعفونی‌کننده این روغن به کنترل باکتری‌هایی که جوش‌ها را ایجاد یا تشدید می‌کنند، کمک می‌کند و به بهبود سریعتر آن کمک می‌کند.

۸- درمان دمل با پودر زردچوبه:
پودر زردچوبه یک تصفیه‌کننده طبیعی برای خون است که دارای خواص ضدباکتریایی و ضدالتهابی است. به دلیل خاصیت ضدباکتریایی‌اش، به درمان سریع جوش کمک می‌کند و همچنین از جوش‌ها جلوگیری می‌کند. استفاده از زردچوبه و خمیر زنجبیل می‌تواند از ظهور جوش‌ها جلوگیری کند.

مراحل درمان دمل چرکی:
اگر جوشی روی بدنتان ظاهر شده است، می‌توانید خودتان سعی کنید آن را درمان کنید. برای این کار، ناحیه آسیب دیده را با هر ماده ضدعفونی‌کننده‌ای تمیز کرده و بعد آن را با پماد ضدعفونی‌کننده بپوشانید. پماد به کاهش تورم بافت‌های اطراف کمک می‌کند و عوامل ضدباکتریایی آن بر روی میکروب‌ها اثر می‌گذارند و مواد چرکی را از جوش خارج می‌کنند.

درمان باید تا زمانی که جوش به طور کامل برطرف شود ادامه پیدا کند، زیرا یک جوش درمان نشده می‌تواند عوارضی داشته باشد. اگر در عرض ۲ تا ۳ روز از شروع جوش احساس بهبود نکردید، حتماً با پزشک خود مشاوره کنید. از فشردن جوش به شدت خودداری کنید، زیرا این کار می‌تواند به گسترش عفونت و ایجاد عوارض جدی منجر شود.

ماساژ دادن به پوست در ناحیه‌ای که قبلاً جوش وجود داشته مورد توصیه نیست. استفاده از کمپرس گرم و ضماد بر روی ناحیه جوش به شدت توصیه نمی‌شود، زیرا این کار می‌تواند باعث نرم شدن پوست و گسترش عفونت شود.

درمان موضعی و عمومی جای جوش:
حفره فورونکل
پس از جراحی

درمان موضعی جای جوش:

برای درمان جوش‌های جوان، استفاده از پمادهای ضدمیکروبی و درمان ناحیه آسیب‌دیده و پوست در اطراف آن ضروری است. از کمپرس‌های مختلف، تابش مادون قرمز و روش‌های دیگر برای تسریع بلوغ آبسه استفاده می‌شود. داروهایی مانند پماد Vishnevsky، Biopin، Shostakovsky، Dimexide و غیره معمولاً استفاده می‌شوند.

اگر تصمیم به رفع جوش با یک عمل جراحی دارید، پس از درمان پوست اطراف ناحیه آسیب‌دیده، کانون چرکی با چاقوی جراحی باز می‌شود و هسته فورونکل پس از جدا شدن کامل از بافت‌های اطراف برداشته می‌شود.

پس از جراحی، حفره فورونکل با محلول ۳٪ پراکسید هیدروژن شسته می‌شود و پانسمان با پماد Vishnevsky انجام می‌شود. همچنین پس از جراحی، ممکن است پزشک ویتامین‌های C، B1، B2، PP را تجویز کند تا از عفونت‌های چرکی جلوگیری کند.

درمان عمومی دمل چرکی:
برای درمان کورک‌های بزرگ و کانون‌های چرکی روی صورت، گردن یا سر و همچنین فورونکولوز، درمان موضعی و عمومی انجام می‌شود. این شامل اتوهمتراپی و تزریق آنتی بیوتیک و سم استافیلوکوک می‌شود. استفاده از آنتی بیوتیک‌ها باید همراه با داروهای ایمونولوژیک باشد. همچنین مصرف ویتامین‌هایی مانند اسید اسکوربیک، رتینول، تیامین یا مخمر آبجو توصیه می‌شود.