شناختن جوش‌های غیرمعمول و خطرناک بر روی بدن

سبز شدن یک جوش جدید بر روی پوست معمولاً با درد و خارش همراه است و می‌تواند برای افراد تلخ باشد. اما باید دقت کرد که همه برآمدگی‌ها و جوش‌ها جوش نیستند، و ممکن است مشکلات دیگری وجود داشته باشد که اشتباهاً به عنوان جوش تشخیص داده می‌شوند.

جوش‌ها اغلب به دلیل انسداد منافذ پوستی و حضور باکتری‌های عفونی در آن‌ها ایجاد می‌شوند. اما مشکلات پوستی دیگری نیز وجود دارد که شبیه به جوش به نظر می‌رسند، مانند آکنه‌های روزانه، پوسته شدن و خارش پوست، پوسته شدن فراوان در زمستان، پسوریازیس، رزاسه و غیره. برخی از این مشکلات می‌توانند قابل درمان باشند، اما برخی دیگر نیاز به درمان طولانی‌مدت دارند.

بنابراین، برای تشخیص درست مشکلات پوستی، بهتر است به یک پزشک متخصص پوست مراجعه کرده و تشخیص دقیقی از مشکل پوستی‌تان بگیرید تا راه درمان مناسب برای شما تعیین شود. همچنین، نگهداری و بهداشت مناسب پوست می‌تواند به پیشگیری از برخی از مشکلات پوستی کمک کند.

بعضی از جوش‌ها ممکن است نشانه بیماری‌های خطرناک باشند. برای مثال، جوش‌هایی که در پوست قرمز و دردناک شده و در نزدیکی تومورهای پوستی (مانند سرطان پوست) یا در اطراف زخم‌های باز و عفونی شده (مانند عفونت‌های باکتریایی) بوجود می‌آیند، نشانه‌هایی از بیماری خطرناک ممکن است باشند و باید به زودی به پزشک مراجعه کنید.

همچنین، در برخی بیماری‌های داخلی مانند عفونت‌ها، عوارض دارویی و بیماری‌های خاص پوستی مانند تومورهای خبیث پوست، جوش‌هایی ایجاد می‌شود که باید توسط پزشک متخصص پوست بررسی و درمان شوند.

بنابراین، در صورت بروز جوش‌هایی که با علایم دیگری همراه هستند مانند درد، قرمزی، ورم، خارش، تغییر رنگ و شکل، بهتر است به زودی به پزشک مراجعه کنید تا علت آن‌ها مشخص شود و درمان مناسبی انجام شود.

روزاسه یک بیماری پوستی مزمن است که به طور معمول با جوش‌های غلط اشتباه گرفته می‌شود. این بیماری در انواع مختلفی وجود دارد، اما دو نوع شایع‌تر آن، روزاسه قرمز و روزاسه رگ‌دار هستند.

روزاسه قرمز معمولاً با یک حالت التهابی و قرمزی روی پوست شروع می‌شود و با گذشت زمان، پوست پوک و پر از جوش‌های کوچک و دردناک می‌شود. در حالت شدیدتر، ممکن است این بیماری باعث تشدید درد و خارش شود و روی پوست قرمزی‌هایی شبیه به زخم‌های باز ایجاد کند.

روزاسه رگ‌دار، با خطوط قرمز روی پوست شروع می‌شود و با گذشت زمان، این خطوط به شکل پراکنده‌ای از جوش‌های مانند در میانه صورت تبدیل می‌شوند.

معمولاً، روزاسه ناشی از واکنش‌های مرتبط با هیستامین و مصرف غذاهای تند، کافئین و الکل است، در حالی که جوش به دلیل انسداد منافذ پوستی و باکتری‌های عفونی به وجود می‌آید. برای کنترل این بیماری، تغییر در رژیم غذایی و سبک زندگی، استفاده از داروهای موضعی و محصولات پوستی مناسب معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرند.

فولیکولیت یک مشکل پوستی خیلی شایع در فصل تابستان است. این مشکل به وقوع می‌پیوندد وقتی فولیکول‌های موها التهاب می‌گیرند. علایم این مشکل معمولاً شامل ظاهر جوش‌های کوچک و قرمز هستند که ممکن است شبیه جوش‌های سرسفید یا چرکین باشند. این جوش‌ها ممکن است با خارش یا درد همراه باشند و در حالت شدیدتر، به شکل زخم‌های پوسته‌پوسته ظاهر شوند. فولیکولیت می‌تواند در هر قسمتی از بدن اتفاق بیافتد، مثل ران‌ها، باسن، گردن و زیر بغل.

این مشکل ممکن است به دلیل باکتری‌ها، قارچ‌ها یا ویروس‌ها رخ دهد. یک نوع از آن فولیکولیت باکتریایی است که معمولاً در قسمت ریش مردان پدیدار می‌شود و نوع دیگر آن فولیکولیت سودوموناس است که باکتری عامل آن بیشتر در آب‌های گرم و آلوده موجود است.

موارد خفیف فولیکولیت ممکن است با استفاده از پمادهای بدون نیاز به نسخه بهبود یابند، اما موارد شدید فولیکولیت ممکن است نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک‌های دهانی داشته باشند. در صورتی که فولیکولیت با عفونت قارچی واژن همراه باشد، ممکن است برای درمان آن نیاز به داروهای ضد قارچ قوی باشد. برای درمان دقیق فولیکولیت، بهتر است به یک پزشک متخصص پوست مراجعه کنید تا تشخیص دقیقی از نوع فولیکولیت شما گرفته شود و راه درمان مناسب برای شما تعیین شود.

کراتوزیس پیلاریس یا پوست مرغی شدن بدن یک مشکل پوستی است که معمولاً در بازوها، پاها، ران، و گاهی هم در صورت اتفاق می‌افتد. این مشکل اغلب از دوران کودکی شروع می‌شود و اغلب در طول زمان بهبود نمی‌یابد، اما خطری برای سلامتی بدن ندارد.

به خاطر انسداد فولیکول‌های مو توسط مقادیر زیادی از ماده کراتین، برآمدگی‌های کوچک شکل می‌گیرند که به نظر می‌رسند مانند پوست مرغ. این برآمدگی‌ها معمولاً قرمز یا سفید هستند و ممکن است باعث خارش، خشکی، و تحریک پوست شوند.

برای درمان کراتوزیس پیلاریس، از مرطوب‌کننده‌ها، لوسیون‌ها، و پمادهای موضعی استفاده می‌شود که به حذف سلول‌های مرده پوست و جلوگیری از انسداد فولیکول‌های مو کمک می‌کنند. در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای خاصی را برای کنترل خشکی و التهاب پوست تجویز کند. همچنین، از روش‌های دیگری مانند لیزر و مایکرودرم‌آبریزی نیز برای درمان کراتوزیس پیلاریس استفاده می‌شود.

درماتیت پریورال یا اگزمای اطراف دهان، یک نوع التهاب پوستی است که اغلب در اطراف و لبه‌های دهان رخ می‌دهد. احتمالاً علت این مشکل از استفاده بیش از حد از کرم‌های استروئیدی موضعی باشد، اما ممکن است به دلیل استفاده از خمیر دندان حاوی فلوراید یا روش‌های جدید درمانی مرتبط با میکروب‌های پوستی نیز باشد.

برای کنترل درماتیت پریورال، بهتر است از استفاده از کرم‌های استروئیدی موضعی (با یا بدون نسخه)، کرم‌های سنگین و خمیر دندان‌های حاوی فلوراید خودداری کنید. به جای آن، از شوینده‌های ملایم و لوسیون‌های سبک و غیر کومدوژنیک (بدون ایجاد انسداد در منافذ پوستی) استفاده کنید. همچنین، مصرف مواد غذایی ناسالم، تجربه استرس و افزایش رطوبت دهان نیز می‌تواند علائم درماتیت را تشدید کند، بنابراین بهتر است از مواد غذایی سالم و رژیم غذایی مناسب استفاده کنید و در صورت لزوم از روش‌های کنترل استرس مانند مدیتیشن استفاده کنید.

در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای خاصی را برای کنترل درماتیت پریورال تجویز کند، اما در موارد ساده‌تر، این مشکل معمولاً با تغییر رژیم غذایی و استفاده از محصولات پوستی مناسب کنترل می‌شود.

سباسئوس هایپرپلازی یک مشکل پوستی ژنتیکی است که معمولاً در جوانان و نوجوانان شروع می‌شود. این مشکل به صورت برآمدگی‌های گوشتی و دودنی در نواحیی مانند صورت، گردن و بخش بالایی سینه ظاهر می‌شود. این برآمدگی‌ها در واقع غدد چربی پوست هستند که بزرگ شده‌اند و معمولاً در نواحی مختلف صورت و گردن قرار دارند. این مشکل پوستی خوش‌خیم است و برای سلامتی بدنی هیچ خطری ندارد، اما برخی افراد ممکن است به دلیل ظاهر آن‌ها احساس ناراحتی کنند.

برای درمان سباسئوس هایپرپلازی، روش‌های مختلفی وجود دارد. یکی از روش‌های معمول استفاده از الکترودسیکاسیون است. در این روش، از یک دستگاه الکتریکی کوچک و مخصوص برای فرستادن جریان الکتریکی به درون پوست استفاده می‌شود تا به کاهش برآمدگی‌ها کمک کند. این روش درمانی بسیار موثر است و به دلیل عدم نیاز به عمل جراحی و زمان بهبودی طولانی، مورد توجه قرار می‌گیرد.

علاوه بر الکترودسیکاسیون، روش‌های دیگری نیز برای درمان سباسئوس هایپرپلازی وجود دارد، از جمله استفاده از لیزر، کرم‌ها و لوسیون‌ها. در صورتی که مشکل شما خیلی شدید باشد، مشاوره با پزشک پوست و زیبایی مناسب است تا روش درمانی مناسب برای شما انتخاب شود.

موهای زیر پوستی یا موهای نازک، اغلب در نواحی حساس بدن رشد می‌کنند. این موها از پوست خارج شده و درون پوست رشد می‌کنند. آنها می‌توانند باعث بروز برآمدگی‌هایی روی پوست شوند که ناراحتی و احساس ناخوشایندی ایجاد می‌کنند.

این برآمدگی‌ها ممکن است به صورت جوش، کیست یا برآمدگی‌هایی با رنگ قرمز یا سفید ظاهر شوند. در زنان، آنها بیشتر در نواحی نزدیک به محل تنگی لباس‌های شناور مانند بیکینی و زیر بغل دیده می‌شوند. در مردان، این برآمدگی‌ها بیشتر در نواحی چانه، گونه‌ها و ریش (بالای گردن) قرار دارند.

جلوگیری از فشار دادن و ترکاندن این برآمدگی‌ها بهترین راه برای پیشگیری از بروز آن‌هاست. این کار می‌تواند باعث بدتر شدن آن‌ها و حتی افزایش عفونت و التهاب آن‌ها شود.

در بسیاری از موارد، این موها به طور خودکار از بین می‌روند و نیازی به درمان خاصی ندارند. اما اگر این موها دائمی باشند و یا دچار عفونت شوند، بهتر است به یک متخصص پوست مراجعه کنید. پزشک شما ممکن است پیشنهاد دهد از کرم‌های لایه‌بردار و شوینده هایی برای رفع آن‌ها استفاده کنید. در موارد شدیدتر، روش‌های دیگری مانند لیزر، رادیوفرکانسی یا جراحی نیز برای درمان این برآمدگی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

سرطان سلول پایه‌ای یک نوع سرطان پوست است که در لایه پایه‌ای روپوست، یعنی پوست، شکل می‌گیرد. این سرطان خیلی رایج است اما به طور کلی به آرامی پیشرفت می‌کند و به اعضای دیگر بدن منتقل نمی‌شود. بیشتر افراد آن را از طریق بیش‌اندازه درگیر شدن با پرتوهای فرابنفش، مثل نور خورشید و دستگاه‌های برنزه‌کننده، به دست می‌آورند.

سلول‌های سرطانی این نوع سرطان به شکل برآمدگی‌هایی روی پوست ظاهر می‌شوند که براق، نیمه شفاف یا صورتی رنگ هستند و دارای عروق خونی کوچکی هستند. این برآمدگی‌ها معمولاً به اشتباه به عنوان جوش‌های معمول تشخیص داده می‌شوند. اگر برآمدگی‌ای بر روی پوست شما برای مدت زمان طولانی باقی مانده و بهبود نیافته است، بهتر است به یک متخصص پوست مراجعه کنید.

درمان این نوع سرطان معمولاً شامل فتوداینامیک تراپی (یک نوع درمان با نور)، جراحی موس (نوع خاصی از جراحی پوست) و تراشیدن بافت است. اگر سرطان در مراحل اولیه تشخیص داده شود، جراحی موس ممکن است به حفظ پوست کمک کند. اما در موارد پیشرفته‌تر، ممکن است نیاز به جراحی و تراشیدن بافت باشد. همچنین، اگر سرطان در مناطقی که جراحی سخت است، مانند نواحی حساس چشم و لبهای لب، دیده شود، فتوداینامیک تراپی می‌تواند یک گزینه درمانی مناسب باشد.