گرامر جملات شرطی در انگلیسی

جملات شرطی برای بیان وضعیت‌های فرضی و پیامدهای آن‌ها استفاده می‌شوند. چهار نوع اصلی از جملات شرطی وجود دارد: شرطی صفر، شرطی نوع اول، شرطی نوع دوم و شرطی نوع سوم. هر یک از این انواع سطح مختلفی از احتمال یا امکان را بیان می‌کنند.

– شرطی صفر: برای بیان حقایق عمومی یا واقعیت‌های علمی استفاده می‌شود. در این نوع از جملات شرطی، اگر فعل در جمله اصلی در حالت حال ساده قرار بگیرد، فعل در جمله فرعی نیز در حالت حال ساده قرار می‌گیرد.

– شرطی نوع اول: برای بحث در مورد وضعیت‌های واقعی و ممکن در حال حاضر یا آینده استفاده می‌شود. در این نوع از جملات شرطی، اگر فعل در جمله اصلی در زمان حال ساده قرار بگیرد، فعل در جمله فرعی با استفاده از کمکی مثل “will” یا “going to” آورده می‌شود.

– شرطی نوع دوم: برای بحث در مورد وضعیت‌های غیر واقعی یا غیر محتمل در حال حاضر یا آینده استفاده می‌شود. در این نوع از جملات شرطی، اگر فعل در جمله اصلی در زمان گذشته ساده قرار بگیرد، فعل در جمله فرعی با استفاده از کمکی مثل “would” آورده می‌شود.

– شرطی نوع سوم: برای بحث در مورد وضعیت‌های غیر واقعی در گذشته استفاده می‌شود. در این نوع از جملات شرطی، اگر فعل در جمله اصلی در زمان گذشته کامل قرار بگیرد، فعل در جمله فرعی با استفاده از کمکی مثل “would have” آورده می‌شود.

این انواع جملات شرطی به زبان آموزان کمک می‌کنند تا وضعیت‌های مختلف را به صورت دقیق‌تر و روان‌تر بیان کنند و درک بهتری از ساختار زبان انگلیسی پیدا کنند. هر یک از این انواع جملات شرطی ساختار و کاربردهای خاص خود را دارند که در زیر به آنها می‌پردازیم:

• شرطی نوع صفر :

جملات شرطی نوع صفر یا Zero Conditional در زبان انگلیسی برای بیان حقایق عمومی یا واقعیت‌های علمی استفاده می‌شود. این نوع از جملات شرطی به شکل زیر ساختار دارند :

“If + present simple, present simple.”

در این نوع، اگر شرط مورد نظر برقرار باشد، نتیجه آن هم بدون استثنا رخ می‌دهد. به عبارت دیگر، اگر شرط صحیح باشد، نتیجه آن هم صحیح است.

مثال‌های کاربردی:

1. If you heat ice, it melts.

– اگر یخ را گرم کنید، آب می‌شود. (این یک واقعیت علمی است که هرگاه یخ گرم شود، به حالت مایع تبدیل می‌شود.)

2. If you mix red and blue, you get purple.

– اگر رنگ قرمز و آبی را با هم مخلوط کنید، رنگ بنفش خواهید گرفت. (این نیز یک حقیقت علمی است که هنگام ترکیب دو رنگ قرمز و آبی، رنگ بنفش به دست می‌آید.)

3. If it rains, the ground gets wet.

– اگر باران ببارد، زمین مرطوب می‌شود. (این نیز یک واقعیت عمومی است که هنگام بارش باران، زمین مرطوب می‌شود.)

این نوع از جملات شرطی برای بیان واقعیت‌های قطعی و عمومی استفاده می‌شود. این تاکید مفید است زیرا به ما کمک می‌کند تا در مورد واقعیت‌های جهان اطرافمان صحبت کنیم.

آموزش کامل جملات شرطی نوع صفر در انگلیسی + مثال کاربردی

• شرطی نوع یک :

در جملات شرطی نوع یک یا First Conditional، از این نوع جملات برای بیان واقعیت‌ها و احتمالات در زمان حال یا آینده استفاده می‌شود. ساختار این نوع جملات به صورت زیر است:

“If + present simple, will + base form of verb.”

در این نوع، اگر شرط مورد نظر برقرار باشد، نتیجه آن در زمان حال یا آینده رخ می‌دهد.

مثال‌های کاربردی:

1. If it rains, I will stay at home.

– اگر باران ببارد، من در خانه می‌مانم. (این جمله بیان می‌کند که اگر باران ببارد، تصمیم گرفته شده است که در خانه بمانیم.)

2. If she studies hard, she will pass the exam.

– اگر او سخت مطالعه کند، از آزمون قبول خواهد شد. (این جمله نشان می‌دهد که اگر او سخت مطالعه کند، احتمال قبول شدن در آزمون وجود دارد.)

3. If you don’t hurry, you will miss the bus

– اگر عجله نکنید، اتوبوس را از دست خواهید داد. (این جمله بیان می‌کند که اگر عجله نشود، احتمال از دست دادن اتوبوس وجود دارد.)

• شرطی نوع دو :

در جملات شرطی نوع دو یا Second Conditional، از این نوع جملات برای بیان واقعیت‌های غیر واقعی یا غیر محتمل در زمان حال یا آینده استفاده می‌شود. ساختار این نوع جملات به صورت زیر است:

“If + past simple, would + base form of verb.”

در این نوع، شرط مورد نظر به صورتی بیان می‌شود که واقعیت آن در حال حاضر یا آینده احتمالی نیست و در واقع ممکن است واقعیت مخالفی داشته باشد.

آموزش کامل جملات شرطی نوع دوم در انگلیسی + مثال کاربردی

مثال‌های کاربردی:

1. If I had a lot of money, I would travel the world.

– اگر من پول زیادی داشتم، به سراسر دنیا سفر می‌کردم. (این جمله بیان می‌کند که وضعیت فعلی این نیست که من پول زیادی دارم و به سفرهای جهانگردانه می‌روم، بلکه این یک فرض غیر واقعی است.)

2. If I were you, I would take the job.

– اگر جای شما بودم، شغل را قبول می‌کردم. (این جمله نشان می‌دهد که شخص صحبت‌کننده در حال حاضر در وضعیت شغل قرار گرفتن نیست و این یک فرض غیر واقعی است.)

3. If I knew her phone number, I would call her.

– اگر شماره تلفنش را می‌دانستم، به او زنگ می‌زدم. (این جمله بیان می‌کند که در حال حاضر شماره تلفن او را نمی‌دانم و این یک فرض غیر واقعی است.)

• شرطی نوع سه :

در جملات شرطی نوع سه یا Third Conditional، از این نوع جملات برای بیان واقعیت‌های غیر واقعی در گذشته استفاده می‌شود. ساختار این نوع جملات به صورت زیر است:

“If + past perfect, would have + past participle.”

در این نوع، شرط مورد نظر به صورتی بیان می‌شود که واقعیت آن در گذشته احتمالی نبوده و در واقع واقعیت مخالفی داشته است.

آموزش کامل جملات شرطی نوع سوم در انگلیسی + مثال کاربردی

مثال‌های کاربردی:

1. If I had studied harder, I would have passed the exam.

– اگر من سخت‌تر مطالعه می‌کردم، آزمون را قبول می‌شدم. (این جمله بیان می‌کند که در گذشته فرصتی برای مطالعه بیشتر وجود نداشته و این باعث نشد که آزمون قبول شود.)

2. If she had known the truth, she would have told us.

– اگر او حقیقت را می‌دانست، به ما می‌گفت. (این جمله نشان می‌دهد که در گذشته او حقیقت را نمی‌دانست و این باعث نشد تا آن را به ما بگوید.)

3. If they had arrived on time, they would have caught the train.

– اگر آن‌ها به موقع رسیده بودند، قطار را گرفته بودند. (این جمله نشان می‌دهد که در گذشته آن‌ها به موقع نرسیده بودند و به همین دلیل قطار را از دست دادند.)

با توجه به اهمیت جملات شرطی در زبان انگلیسی، یادگیری و استفاده صحیح از انواع مختلف آن‌ها، اساسی برای داشتن یک مکالمه و نوشتار قوی و روان است. شناخت دقیق از ساختار و کاربردهای هر نوع جمله شرطی، می‌تواند به بهبود مهارت‌های زبانی و ارتقاء توانایی بیان ایده‌ها و اطلاعات کمک کند.